Het Neurologisch Integratie systeem (NIS)

"Vele wegen leiden naar Rome."

Deze uitdrukking wordt vaak gebruikt wanneer je aan het uitzoeken bent welke therapievorm in een bepaalde situatie het meest geschikt is. Het Neurologisch Integratie Systeem (NIS) gebruikt het zenuwstelsel. Het is het belangrijkste en meest complexe orgaan, stuurt alle lichaamssystemen aan, verbindt alle lichaamsfuncties en controleert en reguleert ons gedrag.

Of het nu om:

• klachten in bewegingsapparaat
• Verstoringen van de orgaanfuncties
• Mentale en emotionele problemen
• lokaal letsel

gaat, de grondslag van alle ziekten kan vaak teruggevoerd worden naar een verstoorde controle van het zenuwstelsel. De functie van elk van onze 50.000.000.000.000 cellen is afhankelijk van de signalen die de cellen ontvangen. De hersenen zijn verantwoordelijk voor het genereren van deze stuursignalen. Welke stuursignaal, op elk gegeven moment nodig is  wordt door de hersenen berekend op basis van de informatie dat teruggekoppeld wordt vanuit het lichaam en de omgeving. Het beste stuursignaal is altijd dat signaal dat het lichaam in een stabiele en gezonde toestand houdt. Daarom is het belangrijk dat bij het zoeken naar een oplossing voor de klachten, alleen déze behandelmethoden gebruikt worden die het zenuwstelsel als uitgangspunt hebben.

Wat is NIS?
De Nieuw-Zeelandse osteopaat Dr. Allan Phillips DO ontwikkelde in de jaren '80 vanuit de conventionele geneeskunde, osteopathie, acupunctuur, en de hersenwetenschappen een nieuw gezondheidsconcept gebaseerd op het feit dat de hersenen alle processen in het lichaam aansturen. Door eindeloos te experimenteren heeft hij een systeem ontwikkeld dat in staat is om het hele lichaam en alle organen via het zenuwstelsel te onderzoeken en behandelen. Door het lichaam op diverse punten (spieren, gewrichten, organen) heel specifiek te stimuleren worden enerzijds de "verbindingen" naar de hersenen gecontroleerd en anderzijds worden de verstoorde “verbindingen” direct weer hersteld.

Hoe werkt het?
Het bewegingsapparaat en de orgaansystemen zijn zo nauw met elkaar verbonden dat ze elkaar voortdurend beïnvloeden. Als er een verstoring in één van de  systemen optreed, bijvoorbeeld een ontsteking in een orgaan, dan wordt ook de functie van het bewegingsapparaat verstoord op die plaatsen, die via dezelfde zenuwbanen met de hersenen communiceren als het ontstoken orgaan.

Hierdoor kan het testen van de spierkracht gebruikt worden als indicatie van de geleiding van zenuwprikkels door het zenuwstelsel en dus ook over het functioneren van het orgaan. Deze spierfunctie testen geven geen enkel uitsluitsel WAT het probleem is. Daarom is Dr. Phillips in de jaren ’80 begonnen, door middel van combinaties van stimuli, om het lichaam specifieke "vragen" te stellen om uit te vinden waarom ​​organen, spieren, gewrichten, enz. niet optimaal functioneren.

Een impressie van de spiertest

Stel je voor, je wilt met iemand afspreken maar de mobiele verbinding is zo slecht dat je niet alles kan verstaan en je begrijpt maar gedeeltelijk wat de ander zegt. Nu weet je niet of de persoon thuis is, hoe het met hem of haar gaat en of deze tijd en zin heeft om af te spreken. Dit kan ook de hersenen overkomen als er storingen in het communicatienetwerk van het lichaam optreden. De hersenen weten dan niet precies hoe het met de organen, spieren, enz. gaat en kunnen dus niet beslissen welke stuursignaal op dit moment voor het lichaam het beste zou zijn.

Onderzoek
Doordat de verstoorde communicatielijnen gevonden kunnen worden is het ​​Dr. Phillips gelukt om verschillende neurologische testen te ontwikkelen die het functioneren van alle lichaamssystemen controleren en evalueren. Door handmatige stimulatie van bepaalde punten op het zenuwstelsel wordt een specifieke functie getest. De daaropvolgende spiertest geeft aan of een stimulus door de hersenen begrepen wordt of niet.

Behandeling
Het geniale is dat Dr. Phillips erachter is gekomen dat een gevonden verstoring direct verholpen kan worden door het zenuwstelsel zeer specifiek en gericht te stimuleren. Om de correctie door te voeren, wordt een extra handmatige stimulatie aan het zenuwstelsel, in dit geval specifiek aan de hersenen, gegeven.

Een voorbeeld:
Laten we aannemen dat iemand tijdens het tennissen een spier "verrekt" heeft. Mogelijk kan er bij deze persoon een verminderde zenuwgeleiding tussen de rechterdij en de kleine hersenen, die onder andere verantwoordelijk zijn voor de coördinatie van het bewegingssysteem, gevonden worden. De gevonden verstoring kan eenvoudig verholpen worden door het vasthouden of stimuleren van de verstoorde communicatielijn en  het handmatig bekloppen van de schedel om zo beide hersenenhelften te stimuleren.

NIS elimineert geen verstoringen maar hersteld het optimaal functioneren van het lichaam.

Welke problemen kunnen behandeld worden?
Omdat het zenuwstelsel het hele lichaam aanstuurt kunnen niet alleen problemen van het bewegingsapparaat, maar ook van organen en neurologische aandoeningen behandelt worden:

• Acute en chronische pijnen
• Acute en chronische infecties / stoorvelden
• Neurologische aandoeningen
• Affectieve en cognitieve stoornissen
• Ontwikkelingsstoornissen, concentratiestoornissen, ADHD en leerstoornissen
• Hormonale verstoringen
• Vegetatieve aandoeningen, zoals slapeloosheid en spijsverteringsproblemen
• Huidziekten
• Allergieën en astma
• en vele anderen ...